میرم کنج اتاقم...

تموم روزارو میزارم کنارهم....

گذشته رو مرور میکنم...اما دلیلی برای کارت پیدا نکردم...

راستی چرا...؟

چرا تو...؟تو که رفیق 11سالم بودی...؟؟؟

پ.ن: اینو فقط خودت میفهمی...!!

انتهای سالن...پشت دود...رقص نور...لعنتی تو اینجا چیکار میکردی...؟؟

پ.ن:لعنت ب این مهمونی...

مسخره اس...بعداز ماه هابی خبری ....بعد از بودن با اون 

بی اون که سراغی ازمن تو این مدت گرفته باشی 

                میگی: "دلت برام تنگ شده....."

 یا منو ب بازی گرفتی یا معنی حرفی  که میگی و نمیفهمی...

پ.ن:اونی که منو فرض کردی خودتی....گفتم بدونی...

خرده های غرورم رو جمع میکنم...

                                    اما دستام خونین...!!

درد دارن...درد...میفهمی...؟؟

پ.ن:میگذره...اما کاش دیگه تکراری نگذره...!!

باس به بعضیا گفت: اگر این رابطه تا اینجا 

                     دووم اورد فقط و فقط 

مدیون محبت های همیشگیه من بوده....

                     و گرنه تو اونقدر که فک میکنی

ارزشش رو نداشتی...اره....

پ.ن:خداکنه این فصل خوب شروع شه...خوب نیستم...